Edukacja domowa w Rybniku – INICJATYWA!

[janusz_feliks]

Poniższe informacje proszę traktować jako inicjatywę zorganizowania (formalnego lub nieformalnego) na terenie Rybnika (i okolicy) grupy rodziców pracujących ze swoimi dziećmi zgodnie z formułą edukacji domowej. Garść kluczowych wyjaśnień na początek:
1) Edukacja domowa to wybór rodziców uwzględniający charakterystykę ich dziecka. Nie ma nic wspólnego z „nauczaniem domowym” (tj. koniecznością wymuszoną np. przez chorobę dziecka).
2) Tego typu edukacja to oferta alternatywna względem placówek niepublicznych (prywatnych/społecznych).
3) Edukacja domowa to propozycja dla rodziców, którzy sami (w gronie sobie podobnych osób lub dzięki pomocy zaangażowanych guwernantek/guwernerów) zdecydują się edukować swoje dzieci.
4) Na obecnym etapie ta forma oświaty to propozycja głównie dla rodziców 4 i 5-latków (ze względu na to, że dzieci te są dopiero przed rozpoczęciem obowiązku szkolnego).
5) Edukacja domowa wymaga ogromnego zaangażowania i dyscypliny ze strony rodziców (wynajętych nauczycieli).
6) Ewidentnym profitem jest WYŻSZY poziom wiedzy i kompetencji dzieci edukowanych domowo. Nie bez znaczenia jest wyeliminowanie wszelkich negatywnych zjawisk towarzyszących oświacie w szkole masowej.
7) Nieporozumieniem są obawy związane z niedostatkami uspołecznienia takich dzieci! One nie są trzymane pod kloszem! Dokładnie odwrotnie! Jedyną różnicą jest to, że uczą się „wszędzie” – głownie w domu, ale także w domach znajomych dzieci, instytucjach kultury, placówkach edukacyjnych, obiektach sportowych, etc.). Ta edukacja ma z założenia charakter AKTYWNY, a nie bierny, jak w warunkach szkolnych. Poza tym dzieci prowadzą zupełnie normalne życie towarzyskie i rodzinne.
8 ) Ze względu na poziom skomplikowania, jest to oferta na wskroś EKSKLUZYWNA.
9) Dzieci otrzymują NORMALNE świadectwa szkolne, choć stają przed koniecznością zdania egzaminów klasyfikacyjnych.
10) Należy pamiętać, że nie każde dziecko ze względu na swoje cechy może podlegać edukacji domowej! Podobnie jak nie każdy rodzic odnajdzie się w tej formie oświaty indywidualnej!
Więcej informacji dla zainteresowanych: http://www.edukacjadomowa.pl/faq2.html#pyt01
Jeżeli można prosić osoby bezpośrednio nie zainteresowane zagadnieniem o powstrzymanie się z komentarzami – czynię to niniejszym! Będę zobowiązany za potraktowanie tego wątku jako skrzynki kontaktowej dla zainteresowanych.

[aparatka]

w pełni się zgadzam

[janusz_feliks]

Ciekawe czy w Rybniku zbierze się - wzorem innych miast - grupa na tyle refleksyjnych, odpowiedzialnych i - na swój sposób - szalonych rodziców, którzy sprawy edukacji swoich dzieci chcieliby poprowadzić w tak autorskim stylu...?

[Afordancja]

Ciekawe czy w Rybniku zbierze się - wzorem innych miast - grupa na tyle refleksyjnych, odpowiedzialnych i - na swój sposób - szalonych rodziców, którzy sprawy edukacji swoich dzieci chcieliby poprowadzić w tak autorskim stylu...?

hm..ciekawa inicjatywa... znasz kogoś osobiście kto takie coś już praktykował? Jakieś ciekawe wnioski? Czy to raczej nowość (nie znam w ogóle tematu).

[janusz_feliks]

I ciekawa inicjatywa i interesująca alternatywa dla masowej oświaty. Znam takich rodziców, ale nie z Rybnika, czy najbliższej okolicy.
Pytasz o wnioski? Całe mnóstwo. Wiele by pisać... Warto jednak przede wszystkim pamiętać, że to jest oferta dla nielicznych - i dzieci (nie wszystkie mają "napęd" mogący się "skomponować" z edukacją domową) i rodziców (sekwencja niezbędnych cech, poglądów i możliwości jest trudno spotykana).

[Afordancja]

Wykorzystam Cię trochę i pociągnę za język.

Technicznie jak to wygląda? Jakieś wynajmowanie nauczycieli? Rotacja Rodziców?
Można tak ciągnąć całą edukację? Te przypadki które znasz, to już długo tak ciągną? (chodzi mi o to ile lat edukacji dziecko tak odbywało jak to wychodzi na tle reszty dzieci, mówię o praktyce nie teorii oczywiście).

[janusz_feliks]

Zwykle działa się w porozumieniu - kilka rodzin wspomaga się w realizowaniu programu szkolnego (niestety nie ma od tego odwrotu, choć można ewentualnie napisać własny program). Rodzice określają poziom własnych kompetencji przedmiotowych i realizują zajęcia z wybranych dziedzin. Czasami - jak napisałeś - można się wspomagać wynajętymi nauczycielami. Na niektóre lekcje dzieci mogą też chodzić do szkoły! Generalnie freestyle... Byle machina działała. Jak działa dobrze, formy stricte "lekcyjne" zajmują 2-3 godziny dziennie. Chyba, że zaczynamy z dziećmi z klas początkowych - wówczas nieco dłużej.
Jak długo tak można edukować dzieci? Generalnie do matury! Ale zwykle do końca szkoły podstawowej. Niektórzy ciągną to do gimnazjum, ale dzieci 13-16-letnie najczęściej lubią swoje towarzystwo...

[Afordancja]

Do matury? Wow, odważnie.
A jak z weryfikacją? Są jakieś egzaminy, kontrolne?

Można "jak by co" wrócić ot tak do szkoły? Jednak to przedsięwzięcia dosyć rozległe w czasie i mogą się różne historie wydarzyć.

hm.. mówisz, że niektóre przedmioty można w szkole, czyli jest np. możliwość, że dziecko ma np. 80% zajęć w szkole, a np. stwierdzam, że matematyki, fizyki nauczę lepiej?

[mewa74]

Zainteresowanym polecam przeczytanie tego bloga http://dwaplustrzy.blogspot.com/
oraz http://naszeodkrycia.blogspot.com/2012/ ... rzeci.html
Blog jest poświęcony edukacji domowej w praktyce.

[janusz_feliks]

Ciekawe te blogi! Wypada gratulować rodzicom!
Z tą maturą to oczywiście nadmiernie optymistyczna szarża. Formalnie jest to możliwe, ale nie sądzę by było - w tak długim okresie - uzasadnione. Mój pogląd jest prosty - podstawówka wystarczy.
Jedyną formą weryfikacji (niestety trudno ją uznać za błahą) są egzaminy klasyfikacyjne (niczym dla eksternów) organizowane przez szkołę rejonową (w rejestrze której znaduje się dziecko). Dobrą stroną jest to, że rodzic może w nich uczestniczyć. Bardzo wiele zależy też od przychylności i mądrości dyrektora.
Do szkoły można "jakby co" bez problemu wrócić. W końcu zgodnie z konstytucją dzieci powinny się uczyć do 18 r.ż., a państwo jest zobligowane do rozganizowania tego procesu. Większość "domowych edukatorów" i tak co roku musi składać na ręce dyrektora stosowne pismo (z oświadczeniem woli o sposobie realizowania "obowiązku szkolnego poza szkołą").
To prawda, że niektóre przedmioty można realizować w szkole, ale zwykle dzieje się tak, że dotyczy to nielicznych lekcji. W końcu "edukacja domowa" wypływa raczej ze swego rodzaju nieufności wobec szkoły...

[mineralna]

ja raczej nie zdecydowałabym się na to, aby dzieci uczyły się w domu, czułabym zbyt dużą w związku z tym odpowiedzialności

[janusz_feliks]

Zapewne odwaga jest ważną cechą rodziców podejmujących trud i radość edukowania swoich dzieci. Odnoszę wrażenie, że nadchodzi czas właśnie takich ludzi. Szczególnie w kontekście ostatnich wydarzeń parlamentarnych z sześciolatkami w tle. I niestety tylko w tle. Edukacja domowa wydaje się naturalnym wyborem w sytuacji, kiedy rządzący wychodzą z założenia, że lepiej od rodziców znają ich własne dzieci. Propozycja wciąż jest "na stole"! A czas nieuchronnie mija...